بررسی اثر گونه و نوع بستر پوشاننده بذر بر صفات کمی و کیفی برخی چمنهای فصل سرد بومی و تجاری

یکی از راه های مناسب جهت بومی سازی فضای سبز استفاده از گونه‎های بومی چمن است. این گونه‎ها عموماً کم نهاده‎تر از گونه‎های معادل تجاری‎اند و در دستیابی به فضاهای سبز پایدار موثرترند. همچنین نظر به اهمیت فوق‎العاده چمن در طراحی و احداث فضای سبز، دستیابی به اطلاعات علمی در مورد یک بستر پوشاننده بذر مناسب به نظر ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی پاسخ رشدی و ارزیابی کیفی سه رقم بومی چمن شامل فتان بلند فریدون شهر، لولیوم پرنه چادگان و پوآ پرتنسیس اردستان در مقایسه با رقم های تجاری معمول و معادل آنها و نیز بررسی تأثیر دو نوع بستر پوشاننده بذر (ورمی‎کمپوست و تفاله قهوه) در مقایسه با ماسه به عنوان شاهد انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. صفاتی چون تراکم چمن، استقرار، یکنواختی، رنگ ژنتیکی، ارتفاع، وزن تر و وزن خشک، ظرافت، میزان علف هرز، بافت برگ، شاخص کلروفیل، کیفیت پس از سرزنی و کیفیت کلی اندازه گیری شد. نتایج آزمایش بیانگر قدرت رقابتی ویژه چمن فتان بلند فریدون شهر و لولیوم پرنه چادگان در ارزیابی های کیفی در مقایسه با دو رقم تجاری معادل خود بودند. همچنین پوآ پرتنسیس اردستان گر چه از قدرت رقابتی پائین‎تری در مقایسه با رقم تجاری خود بود، پاسخ های رشدی و ارزیابی کیفی آن در حد قابل قبول بود. سه چمن بومی از سرعت رشد کندتر و ارتفاع کمتری نسبت به ارقام تجاری مورد مطالعه داشتند. بر اساس نتایج، کیفیت کلی و رنگ فصلی در تمامی چمن های موردمطالعه در فصل بهار بهتر از فصل تابستان بود. نتایج بیانگر برتری ورمی‎کمپوست از نظر رشدی و ارزیابی کیفی در تمام چمن ها بود. تفاله قهوه کندترین سرعت رشدی را در چمن ها سبب شد اما تأثیر کیفی چشمگیری بر چمن ها داشت. همچنین استفاده از ماسه به عنوان بستر پوشاننده بذر پایین ترین ارزش کیفی چمن را به همراه داشت. در نتیجه، استفاده از چمن های بومی مورد مطالعه، چه بر اساس ارزیابی های کیفی برای استفاده به عنوان چمن زینتی و چه از لحاظ ویژگی های رشدی و مقاومت به شرایط محیطی برای استفاده در فضای سبز شهری مناطق خشک و نیمه خشک از جمله مشهد قابل توصیه است. استفاده از ورمی‎کمپوست و تفاله قهوه در کشت چمن می تواند رشد و کیفیت ظاهری مناسبی برای چمن فراهم آورد.